Poesía: A ti María

A ti, María, Virgen concebida
sin pecado, yo indigno, yo devoto
de tu manto, yo escándalo, yo roto,
te canto y rezo con mi lengua ardida.

Estrella de mi mar en la vencida,
borrasca ofrendo a Ti mi humilde exvoto;
un bergantín sin rumbo y sin piloto,
en tu ermita carmela guarecida.

Ave María, Gratia plena, suave
nido de Encarnación, pluma de vuelo,
rosa blanca entre angelitos sonrojos.

Reina del cielo, que te acoge y sale;
Sálvame, mírame, tu pequeñuelo
y – Madre mía, véante mis ojos.

Poesía de Gerardo Diego (1896-1987)

Deja un comentario

Otros artículos interesantes para ti...

San Enrique de Upsala

Por: Biblioteca de Autores Cristianos | Fuente: Año Cristiano (2002) Obispo y mártir (+ 1160) Se trataba de un clérigo inglés que fue incluido entre los acompañantes de

Leer más »

Beata Paula Gambara Costa

Por: Biblioteca de Autores Cristianos | Fuente: Año Cristiano (2002) Viuda (+ 1515) Nace en Brescia, de la noble familia de los Gambara, en la segunda mitad

Leer más »

Pange Lingua (Canto Eucarístico)

Pange lingua gloriosi Corporis mysterium Sanguinisque pretiosi Quem in mundi pretium Fructus ventris generosi Rex effudit gentium. Nobis datus, nobis natus Ex intacta Virgineet in

Leer más »